ان شـــــــــــــــــــــــــــــاء الله

بعضی از افراد فکر می کنند در قرآن هیچ بحثی در مورد علم نشده است ...در
صورتی که اگه خوب و دقیق تو آیاتش نگاه و دقت کنیم میبینم که اینجوری
نیست....

مقدمه:
پیش از این کوچکترین ذره تشکیل دهنده اجسام را اتم می دانستیم؛ بعداً
ذرات ریزتری مثل الکترون و پروتون هم کشف شدند؛ اما دانشمندان امروز
عنوان می کنند که خود این ذرات از ذرات ریز تری به نام کوارک تشکیل شده و
کوچکترین ذرهای که امروز از آن نام می برند String یا ریسمان می باشد که
تحت عنوان String theory مطرح می باشد... حال ببینیم خدا چگونه در قرآن
نظریه فوق را بیان کرده که تا به امروز ساده از آن می گذشتیم!!
شرح:
در نظریه ی ریسمان به جای اینکه هر ذره را مستقل در نظر بگیریم به صورت
رشته ای پیوسته با شکلهای مختلف درنظر میگیریم (1) که این رشته ها مانند
سیمهای گیتار یا طناب در نظر گرفته می شوند با این تفاوت که در فضا
شناورند و همیشه در حال حرکت موجی شکل هستند.
حال اگر دو سر طناب را بگیریم و یک حرکت موجی در آن ایجاد کنیم چه چیزی
دده می شود؟ مشخصاً همان طناب در حال موج زدن! که اگر در این موج دست
ببریم طناب به دست ما گیر میکند و از حرکت می ایستد!حالا اگر سرعت موج را
مرتباً بیشتر کنیم دیدن طناب برای ما سخت تر و سخت تر میشود اما هنوز اگر
در این موج دست ببریم طناب به دست ما گیر میکند و از حرکت می ایستد!

ولی اگر سرعت طناب را بسیار بسیار زیاد کنیم مثلاً نوسان این طناب را به
9999999999999999... هرتز برسانیم دیگر اگر دست را به طرف طناب ببریم این
طناب 9999999999999999... بار در ثانیه به دست ما برخورد می کند به طوری
که ما در پیش روی خود یک دیوار میبینیم چون در این حالت نمی توان بین
دامنه های موج این طناب دست برد و سرعت نوسان طناب از سرعت واکنش حواس ما
هم فراتر رفته است!!!!

ولی اگر دوباره سرعت کم شود دوباره همان طناب دیده می شود!این همان
چیزیست که در تئوری ریسمانها اتفاق می افتد. با توجه به این مطالب ماهیت
هر جسمی از رفتار این ریسمانها حاصل می شود مثلاً:
 کوه ، کوه نیست مگر جسمی که خداوند به ریسمانهای(string) تشکیل دهنده
ذرات بنیادین آن فرمان حرکت با نوسان بسیار بالا را داده به طوری که
چشمان ما خود ریسمانها را دیگر نمی بیند و هیچ جسمی از دامنه موج های این
ریسمانها عبور نمیکند!

 خدا در سوره النمل- آیه88 در این مورد می فرماید:
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ
السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ
خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
کوه‏ها را مى‏بینى‏، و آنها را ساکن و جامد مى‏پندارى‏، در حالى که مانند
ابر در حرکتند؛ این صنع و آفرینش خداوندى است که همه چیز را متقن
آفریده‏؛ او از کارهایى که شما انجام مى‏دهید مسلّماً آگاه است‏

یکشنبه‌ی هفته گذشته سایت رجانیوز به سنت متداول رسانه‌ها در پایان سال، اقدام به برگزاری یک نظرسنجی فرهنگی کرد که به‌رغم تعدد سوال‌ها و نبودن امکان درج گزینه، خوشبختانه این اقدام با استقبال مناسبی از سوی کاربران محترم سایت روبرو شد.

مهلت شرکت در این نظرسنجی، روز جمعه به پایان رسید و حالا نتایج نهایی این نظرسنجی مشخص شده است. قبل از اعلام نتایج، رجانیوز بدین وسیله از تمام کسانی که در این نظرسنجی شرکت کردند، تشکر می‌کند و ضمن پذیرفتن تمام انتقادها، از کاربران محترم بابت معایبی که احتمالاً در انجام این نظرسنجی وجود داشت، عذرخواهی می‌کند. به هر حال، این اولین تجربه‌ی رجانیوز در برگزاری نظرسنجی فرهنگی بود و امیدواریم در سال‌های بعد، این نظرسنجی با کیفیت بهتری برگزار شود.

بر اساس برآورد نهایی نتایج این نظرسنجی به شرح ذیل است:

بهترین برنامه‌ی نمایشی تلویزیون در سال 90:

1- مختارنامه (80 درصد)

2-  وضعیت سفید (15 درصد)

3- پایتخت (5 درصد)

بهترین برنامه‌ی غیرنمایشی در سال 90:

1- راز (38 درصد)

2- سمت خدا (31 درصد)

3- ماه خدا (10درصد)

4- گره (8 درصد)

5- شوک (5 درصد)

6- ماه عسل(4 درصد)

7- این شب‌ها (2 درصد)

ضمناً برنامه‌ی پارک ملت توسط تعدادی از مخاطبین در این بخش پیشنهاد شد که بر همین اساس دو درصد کل آرا را نیز کسب کرد.

بهترین فیلم سال 90:

1- اخراجی‌ها 3 (37 درصد)

2- شکارچی شنبه (23 درصد)

3- یه حبه قند (15 درصد)

4- 33 روز (13 درصد)

5- جدایی نادر از سیمین (11 درصد)

6- مرهم (1 درصد)

بهترین اتفاق فرهنگی سال 90:

1- انحلال خانه سینما (38 درصد)

2- جشنواره عمار (34 درصد)

3- تاسیس شبکه‌های آیفیلم و نمایش (17 درصد)

4- مسلمان شدن شان استون ( 8 درصد)

5- بردن اسکار توسط اصغر فرهادی (2.4 درصد)

6- برگزاری دومین دوره جشنواره داستان فتنه (0.5 درصد)

7- جایزه گفتمان انقلاب اسلامی (0.1 درصد)

برترین چهره فرهنگی سال 90:

1- حجت‌الاسلام والمسلمین قرائتی (51 درصد)

2- وحیدجلیلی و نادرطالب زاده (23 درصد)

3- داوود میرباقری (17 درصد)

4- وزیر ارشاد (6 درصد)

5- حمیدنعمت‌الله و هادی مقدم‌دوست (3 درصد)

بدترین برنامه‌ی تلویزیون در سال 90:

1- سریال‌های ماه رمضان (36 درصد)

2- ساختمان پزشکان (24 رصد)

3- سریال‌های تلخ (20 درصد)

4- تا ثریا (18 درصد)

5- پنجره (2 درصد)

بدترین اتفاق فرهنگی سال 90:

1- ضعف صداوسیما (37  درصد)

2- افزایش بدحجابی و بی‌توجهی مسئولین (19 درصد)

3- افزایش کمدی های جنسی و فیلم‌های با موضوع خیانت (15 درصد)

4- جشن های شعبانیه‌ی شهرداری تهران (11 درصد)

5- حذف قید التزام به قانون اساسی (7 درصد)

6- برهنه شدن گ. ف (5 درصد)

7- تخصیص بودجه‌های هنگفت برای ساخت آثاری مانند «خیابان‌های آرام» از سوی شهرداری تهران (4 درصد)

8- دستگیری مستندسازان مرتبط با بی بی سی (2 درصد)

گویا توفان بعدی در سازمان تامین اجتماعی فرا رسیده است؛ توفانی که با انتصاب متهم ردیف اول کهریزک آغاز شده اما معلوم نیست به کجا ختم بشود!

به گزارش «تابناک»، هنگامی که از توفان‌های تغییرات مدیریتی در سازمان بزرگ تامین اجتماعی گفتیم و پیش بینی کردیم که انتصاب سعید مرتضوی به ریاست این سازمان، پتانسیل درگیر کردن این سازمان با چالش‌های بزرگ را در خود نهفته دارد، انتظار نداشتیم که به فاصله چند روز، دادستان سابق تهران جای سرپرست سازمان تامین اجتماعی را بگیرد و صدور این حکم مدیر عاملی، به فاصله چند ساعت بتواند طرح استیضاح وزیر «تکاور» (مخفف تعاون، کار و رفاه اجتماعی!) را کلید بزند!

ماجرا این گونه شروع شد که عصر امروز، پایگاه اطلاع رسانی دولت خبر داد: در مراسمی که با حضور وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی، جمعی از مسئولان این وزارتخانه و نمایندگان جامعه کارگری برگزار شد، سعید مرتضوی به عنوان مدیرعامل جدید صندوق تأمین اجتماعی کشور معرفی شد.

و بدین شکل، سکان هدایت تامین اجتماعی که در دو ماه گذشته و بعد از رفتن حافظی، مدیر عامل قبلی این سازمان، با سرپرستی موسویان اداره می‌شد، به کسی سپرده شد که سابقه خوشی ندارد و به تازگی بابت تخلفاتی که در پرونده کهریزک داشته - و منجر به تعلیق و برکناری وی از سمت قبلی‌اش شده، - تفهیم اتهام شده است و محاکمه‌اش در دستور کار قرار دارد.

این انتصاب در حالی صورت گرفت که پیش‌تر و در آخرین روزهای فعالیت مجلس شورای اسلامی در سال 1390، الیاس نادران، نماینده مردم تهران، در تذکری در صحن علنی مجلس اظهار داشته بود: «امضاهای استیضاح وزیر کار آماده است و اگر مرتضوی منصوب شود استیضاح را تقدیم هیات رئیسه می‌کنیم.»

این نماینده مجلس افزوده بود: با توجه به اینکه خبر رسیده که قرار است مرتضوی منصوب شود و از آنجایی‌که مجلس تا 15 فروردین سال آینده جلسه ندارد، امروز امضاهای استیضاح وزیر را گرفتیم.

این در حالی است که با اعلام رسمی خبری که البته دور از انتظار نبود، پرویز سروری، دیگر نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با مهر، به قطعی شدن انتصاب مرتضوی به ریاست سازمان تامین اجتماعی واکنش نشان داد و گفت: توقع ما این بود که این کار صورت نمی‌گرفت زیرا آقای مرتضوی و سوابق او هیچ تناسبی با این مسئولیت ندارد.

وی افزود: سازمان تامین اجتماعی یک مرکز حساس، مهم و تاثیرگذار است که یکی از قطب‌های بزرگ اقتصادی کشور در آن قرار دارد. شریف‌ترین افراد زحمت کش کشور عضو این سازمان یا صندوق آن هستند و ارائه خدمات مناسب به آن‌ها از ضروریات جامعه ماست ولی متاسفانه با تغییرات پی در پی مدیریتی در چند سال اخیر، شاهد کاهش بهره وری و استفاده بهینه از این سازمان هستیم و افرادی که تجربه لازم را ندارند برای تصدی این سازمان معرفی می‌شوند.

سروری افزود: احساس می‌شود که سازمان تامین اجتماعی به مانند کارگاه آموزش شده است که افراد با حضور در آن آموزش لازم را فرا می‌گیرند و در دستگاههای دیگری اعمال مدیریت می‌کنند؛ انتصاب مرتضوی به این سمت هم مناسب نیست. با توجه به اینکه موارد و موضوعات دیگری درباره آقای مرتضوی مطرح شده است، این موضوع می‌تواند صندوق و سازمان را به نهادی سیاسی تبدیل کند و حاشیه سازی‌ها را افزایش دهد.

این نماینده مجلس، راهکار را در پس گرفتن انتصاب از جانب وزیر یا کنار رفتن داوطلبانه مرتضوی از سمت جدید دانست و افزود: این کار هزینه کمتری خواهد داشت، چون در صورت کنار گذاشته نشدن مرتضوی، با همراهی جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، طرح استیضاح وزیر کار را که متن آن تهیه شده و به امضای نمایندگان هم رسیده است، قطعا پیگیری خواهیم کرد.

این در حالی است که محمدرضا باهنر، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، در واکنش به طرح استیضاح وزیر، در مصاحبه‌ای گفت: استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به صورت غیر رسمی تحویل هیئت رئیسه مجلس شد و در اولین فرصت زمانی که مجلس باز شود، این استیضاح اعلام وصول می‌شود.

بدین ترتیب، شواهد و قرائن نشان می‌دهند که طبق پیش بینی، انتصاب مرتضوی شروع کننده طوفانی است که اگر به لغو این حکم نیانجامد، ممکن است برکناری عبدالرضا شیخ‌الاسلامی که از حقله یاران نزدیک و مورد وثوق رئیس جمهور و حتی زمانی، رئیس دفتر وی نیز بوده را در پی داشته باشد؛ آن هم به روش استیضاح و با طرح در جلسه مجلسی که چند روز پیش، رئیس جمهور در آن حضور یافت و به سوالات برخی از نمایندگان آن پاسخ گفت.

چه بسا تا حضور بعدی رئیس جمهور در مجلس، زمان زیادی باقی نمانده باشد!

گویا توفان بعدی در سازمان تامین اجتماعی فرا رسیده است؛ توفانی که با انتصاب متهم ردیف اول کهریزک آغاز شده اما معلوم نیست به کجا ختم بشود!

به گزارش «تابناک»، هنگامی که از توفان‌های تغییرات مدیریتی در سازمان بزرگ تامین اجتماعی گفتیم و پیش بینی کردیم که انتصاب سعید مرتضوی به ریاست این سازمان، پتانسیل درگیر کردن این سازمان با چالش‌های بزرگ را در خود نهفته دارد، انتظار نداشتیم که به فاصله چند روز، دادستان سابق تهران جای سرپرست سازمان تامین اجتماعی را بگیرد و صدور این حکم مدیر عاملی، به فاصله چند ساعت بتواند طرح استیضاح وزیر «تکاور» (مخفف تعاون، کار و رفاه اجتماعی!) را کلید بزند!

ماجرا این گونه شروع شد که عصر امروز، پایگاه اطلاع رسانی دولت خبر داد: در مراسمی که با حضور وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی، جمعی از مسئولان این وزارتخانه و نمایندگان جامعه کارگری برگزار شد، سعید مرتضوی به عنوان مدیرعامل جدید صندوق تأمین اجتماعی کشور معرفی شد.

و بدین شکل، سکان هدایت تامین اجتماعی که در دو ماه گذشته و بعد از رفتن حافظی، مدیر عامل قبلی این سازمان، با سرپرستی موسویان اداره می‌شد، به کسی سپرده شد که سابقه خوشی ندارد و به تازگی بابت تخلفاتی که در پرونده کهریزک داشته - و منجر به تعلیق و برکناری وی از سمت قبلی‌اش شده، - تفهیم اتهام شده است و محاکمه‌اش در دستور کار قرار دارد.

این انتصاب در حالی صورت گرفت که پیش‌تر و در آخرین روزهای فعالیت مجلس شورای اسلامی در سال 1390، الیاس نادران، نماینده مردم تهران، در تذکری در صحن علنی مجلس اظهار داشته بود: «امضاهای استیضاح وزیر کار آماده است و اگر مرتضوی منصوب شود استیضاح را تقدیم هیات رئیسه می‌کنیم.»

این نماینده مجلس افزوده بود: با توجه به اینکه خبر رسیده که قرار است مرتضوی منصوب شود و از آنجایی‌که مجلس تا 15 فروردین سال آینده جلسه ندارد، امروز امضاهای استیضاح وزیر را گرفتیم.

این در حالی است که با اعلام رسمی خبری که البته دور از انتظار نبود، پرویز سروری، دیگر نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با مهر، به قطعی شدن انتصاب مرتضوی به ریاست سازمان تامین اجتماعی واکنش نشان داد و گفت: توقع ما این بود که این کار صورت نمی‌گرفت زیرا آقای مرتضوی و سوابق او هیچ تناسبی با این مسئولیت ندارد.

وی افزود: سازمان تامین اجتماعی یک مرکز حساس، مهم و تاثیرگذار است که یکی از قطب‌های بزرگ اقتصادی کشور در آن قرار دارد. شریف‌ترین افراد زحمت کش کشور عضو این سازمان یا صندوق آن هستند و ارائه خدمات مناسب به آن‌ها از ضروریات جامعه ماست ولی متاسفانه با تغییرات پی در پی مدیریتی در چند سال اخیر، شاهد کاهش بهره وری و استفاده بهینه از این سازمان هستیم و افرادی که تجربه لازم را ندارند برای تصدی این سازمان معرفی می‌شوند.

سروری افزود: احساس می‌شود که سازمان تامین اجتماعی به مانند کارگاه آموزش شده است که افراد با حضور در آن آموزش لازم را فرا می‌گیرند و در دستگاههای دیگری اعمال مدیریت می‌کنند؛ انتصاب مرتضوی به این سمت هم مناسب نیست. با توجه به اینکه موارد و موضوعات دیگری درباره آقای مرتضوی مطرح شده است، این موضوع می‌تواند صندوق و سازمان را به نهادی سیاسی تبدیل کند و حاشیه سازی‌ها را افزایش دهد.

این نماینده مجلس، راهکار را در پس گرفتن انتصاب از جانب وزیر یا کنار رفتن داوطلبانه مرتضوی از سمت جدید دانست و افزود: این کار هزینه کمتری خواهد داشت، چون در صورت کنار گذاشته نشدن مرتضوی، با همراهی جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، طرح استیضاح وزیر کار را که متن آن تهیه شده و به امضای نمایندگان هم رسیده است، قطعا پیگیری خواهیم کرد.

این در حالی است که محمدرضا باهنر، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، در واکنش به طرح استیضاح وزیر، در مصاحبه‌ای گفت: استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به صورت غیر رسمی تحویل هیئت رئیسه مجلس شد و در اولین فرصت زمانی که مجلس باز شود، این استیضاح اعلام وصول می‌شود.

بدین ترتیب، شواهد و قرائن نشان می‌دهند که طبق پیش بینی، انتصاب مرتضوی شروع کننده طوفانی است که اگر به لغو این حکم نیانجامد، ممکن است برکناری عبدالرضا شیخ‌الاسلامی که از حقله یاران نزدیک و مورد وثوق رئیس جمهور و حتی زمانی، رئیس دفتر وی نیز بوده را در پی داشته باشد؛ آن هم به روش استیضاح و با طرح در جلسه مجلسی که چند روز پیش، رئیس جمهور در آن حضور یافت و به سوالات برخی از نمایندگان آن پاسخ گفت.

چه بسا تا حضور بعدی رئیس جمهور در مجلس، زمان زیادی باقی نمانده باشد!

متاسفم که رأیم را خرج کسی کرده‌ام که به راحتی از طرف من (یکی از مردم) قانون‌ شکنی‌هایش را توجیه می‌کند. متاسفم که به نهاد‌های قانونی کشور اهانت می‌کند و همه اینها را به حساب من و مردم می‌گذارد. متاسفم که با افتخار تمام شان و اعتبار جمهوری اسلامی و نهادهای آن را زیر سوال می‌برد.

اصلا بحث حمایت از مجلس و یا نمایندگان مجلس نیست. متاسفانه کار را به جایی رسانده‌اند که یا باید این ور خط باشیم یا آن ور خط. یا باید طرف رییس جمهور باشیم یا طرف مجلس. یک نگاه کاملا قبیله‌ای. ولی من اصلا این دوقطبی‌های مسخره را قبول ندارم. داریم درباره دولت و مجلسی حرف می‌زنیم که به یک نظام سیاسی تعلق دارند. مگر دو حکومت داریم؟

این نگاه قبیله‌ای، باعث شده که ادبیات بعضی‌ها مقایسه‌ای شود. وقتی از رفتار دولت انتقاد می‌کنیم، فورا می‌گویند خوب مجلس هم همین طور است! و یا چون به ادبیات احمدی نژاد اعتراض می‌کنیم، می‌گویند خوب مطهری هم گفت پفیوز! در حالی که این مقایسه کاملا اشتباه است. آیا درگیری شخصی و متقابل دو نفر که هنوز هم ادامه دارد، شبیه بی‌احترامی یک نفر (رییس جمهور) به کلیت مجلس است؟ تا کی قرار است با این منطق چشممان را ببندیم؟

برخی به صراحت از رفتار توهین آمیز احمدی‌نژاد حمایت می‌کنند با این توجیه که رفتارش در خور این مجلس است و یا با این ادعا که این مجلس در راس امور نیست! مگر آن روز که امام، مجلس شورای اسلامی را در راس امور می‌دانست، مجلس بی‌عیب و نقص بود و همه نمایندگانش معصوم و کارامد و کارشناس بودند؟ بحث بر سر جایگاه این نهادها و دستگاه‌ها در نظام جمهوری اسلامی است.

حرف من این است که نتیجه طبیعی رفتار فعلی احمدی نژاد، مسخره کردن و مسخره شدن جایگاه مجلس برای همیشه است، نه فقط مجلس فعلی. گیرم که برخی نمایندگان، از سر لج و یا مشکل شخصی با احمدی‌نژاد، این سوالات را مطرح کرده باشند، ولی وقتی ارزش و جایگاه نهاد قانون گذاری کشور با عباراتی سخیف و اهانت آمیز، دچار خدشه می‌شود، ضررش فقط به همین دوره نیست، دودش به چشم همه‌ی دوره‌ها می‌رود.

این قضیه نه فقط درباره مجلس که درباره همه نهادهای مملکت صادق است. وقتی آقای رییس جمهور که به خاطر جایگاه حقوقیش و نه حقیقی، باید در مجمع تشخیص مصلحت نظام حاضر شود و نمی‌شود، این بی‌احترامی ممکن است فردا و پس فردا از سوی هرکس دیگری هم تکرار شود. چراکه یک بار رییسِ بهترین دولت تاریخ آنرا انجام داده و آب از آب تکان نخورده، خیلی از دوستان هم آنرا تایید کرده‌اند! چرا؟ چون حال هاشمی رفسجانی را گرفته!

بی‌احترامی به رییس جمهور و دولت هم همین طور. هیچ فرقی نمی‌‌کند. وقتی به رییس جمهور قانونی کشور که با رای مردم به قدرت رسیده توهین شود، در دوره‌های بعدی هم ممکن است این اتفاق تکرار شود. آن کسی که امروز توهین می‌کند، شاید فردا خودش منتخب مردم شود و توهین بشنود. چون این رویه بارها و بارها تکرار شده و به عادت تبدیل شده.

توجیه کنندگان و حامیان متعصب حواسشان نیست که این نهادهای قانونی کشور است که زیر سوال می‌رود. امروز به بهانه‌ی دوستی با احمدی‌نژاد و دشمنی با رقبای او، از رفتار رییس جمهور با مجلس حمایت می‌کنند و خیلی راحت از کنارش می‌گذرند. فقط به این بهانه که فلان طراح سوال بصیرت ندارد و یا سوالش سیاسی است!

من البته با طرح سوال از احمدی‌نژاد اصلا موافق نبودم. چون با همین سواد کم سیاسی و با توجه به روحیات خاص احمدی‌نژاد و سابقه‌‌اش، می‌دانستم که او به سوالات پاسخ درستی نمی‌دهد و از هر راهی برای له کردن، مسخره کردن و تحقیر نهاد قانون گذاری کشور استفاده می‌کند که کرد. واقعا نمی‌دانم که طراحان سوال طبق چه استدلالی منتظر جواب درست رییس جمهور بودند؟!

از آن طرف هم برخی آدم‌ها و رسانه‌های ظاهرا جدا شده از احمدی‌نژاد، با ذوق فراوان درباره‌ی شکست طراحان سوال گفتند و نوشتند! طوری رفتار می‌کنند که انگار نمایندگانِ مجلسِ یک کشور دیگر به رییس جمهور ایران اعتراض کرده‌اند و احمدی‌نژاد در مجمع عمومی سازمان ملل و در مبارزه با نمایندگان آمریکا و اسرائیل سربلند بیرون آمده است!

همان‌هایی که یک جمله‌‌ی آدم‌ها را در فلان جلسه خصوصی و یا عمومی، دلیل ضدیت آنها با ولایت می‌دانند و تا مدتها بر سر بصیرت آدم‌های مختلف حرف می‌زنند، ولی 11 روز ایستادن علنی، عملی و صریح احمدی نژاد را مقابل رهبری، توجیه و از طرف او معذرت خواهی می‌کنند و سوال از رییس جمهور را هم لجبازی شخصی طراحان می‌دانند. انگار نه انگار که اتفاقی افتاده!

خوشبختانه از همین موقعیت‌ها معلوم می‌شود که این همه سروصدا و دعوا بر سر انقلاب و ولایت، فقط بهانه است برای کوبیدن رقبا و رسیدن به قدرت. ظاهرا و باطنا دعوا بر سر همان لحاف ملاست.