به گزارش جهان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، سخنرانی تاریخی آیت الله خامنه ای در بحرانی ترین سالهای جنگ تحمیلی درست زمانی انجام گرفت که هجمه وسیعی با سردمداری آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران در جریان بود، حمایت های مستمر از رژیم صدام با صدور قطعنامه 598 ادامه داشت و تبلیغات بسیار گسترده ای علیه انقلاب اسلامی در رسانه های غربی به راه افتاده بود.
در بعد نظامی نیز جنگ نفتکش ها به اوج خود رسیده بود و ایالات متحده با حمله به کشتی تجاری ایران، حمایت همه جانبه از رژیم صدام را (با وجود جنایت شیمیایی و حملات گسترده آنها به شهرها و غیر نظامیان ایران) در دستور کار داشت. در مقابل این جریان بود که تصمیم به سخنرانی رئیس جمهور کشورمان در مجمع عمومی گرفته شد و با سخنرانی و استدلال های معقول آیت الله خامنه ای پاسخ محکمی به هجمه ها و اقدامات آمریکا داده شد و باعث رسوایی آمریکا و مزدورانش شد.
در روز 30 شهریور ماه 1366، حضرت آیت الله خامنه‌ای (رئیس جمهور وقت)، برای شرکت در چهل و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد و سخنرانی در آن، تهران را ترک و عازم نیویورک شدند. این سفر هفت سال بعد از حضور محمدعلی رجائی در جلسه شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفت. در فاصله این سال‌ها آقای ولایتی به عنوان وزیر امور خارجه نماینده ایران برای حضور در اجلاس‌های سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل بودند. هیأت همراه ایشان را میرسلیم، مشاور عالی ریاست جمهوری، علیرضا معیری، معاون سیاسی نخست‌وزیر وقت، تشکیل می‌دادند.
سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان اولین رئیس‌جمهوری ایران در چهل و دومین مجمع عمومی سازمان ملل زمانی صورت گرفت که جنگ تحمیلی به دغدغه اصلی نظام جمهوری اسلامی بدل شده بود و هجمه سیاسی و اقدامات نظامی بسیار سنگینی علیه کشورمان جریان داشت. ایالات متحده و همپیمانانش حضور خود در منطقه را افزایش داده و جنگ نفتکش‌ها با حمله مستقیم نیروهای آمریکایی به کشتی تجاری ایران به اوج خود رسیده بود.
قدرت های غربی و همپیمانان منطقه ای صدام خیال می کردند، جمهوری اسلامی ایران تحت فشار قرار گرفته و آماده پذیرش کامل شرایط آنها قرار دارد. در صورتی که با پیروزی هایی که نیرو های ایرانی در مقابل رژیم صدام به دست آورده بود، کشور های غربی بیش از پیش ناکام مانده بودند.
همین مسئله نیز سبب شده بود کشور های غربی اقدامات خود برای تسلیم ایران را افزایش دهند. لذا صدور قطعنامه 598 و تلاش برای فشار همه جانبه علیه جمهوری اسلامی ایران در راستای همین سیاست قرار داشت. همه اینها در حالی بود که تمام جنایت های صدام در قطعنامه های کشور های غربی نادیده گرفته شده بود و کشورهای غربی با راه اندازی محاصره وسیع نظامی و اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران، حضور مستقیم و بعضا دخالت مستقیم نظامی عملا جبهه جدیدی را علیه جمهوری اسلامی به راه انداخته بودند و عراق را در انجام جنایات کم نظیری مانند استفاده از سلاح های شیمیایی و حمله به شهرها و غیر نظامیان جری‌تر کرده بودند.
جمهوری اسلامی ایران نیز با توجه به سیاست های تبعیض آمیز کشور های غربی و حمایت مستمر آنها از صدام انتقاد های تندی بر علیه سازمان ملل انجام می داد و عملا تربیون سازمان ملل را رها کرده بود. با این اوصاف تصمیم حضور آیت الله خامنه ای در مجمع عمومی و ایراد سخنرانی در این مجمع برای مقابله با این جریان صورت گرفت. در حالی که سبک سخنرانی ویژه رئیس جمهور کشورمان و استدلال های محکمی که ارائه شد پاسخ محکمی به همه این هجمه ها بود. به بیان دیگر سخنرانی بلیغ و پرنکته آیت‌الله خامنه‌ای که در میان حاضران و نیز رسانه‌های جهان بازتاب گسترده یافت و البته خشم محافل آمریکایی و صهیونیستی جهان را نیز بر انگیخت استدلال های معقول نظام جمهوری اسلامی در مقابل حملات رسانه ای و حمایت نظامی کشور های غربی به خصوص آمریکایی بود.
آیت الله خامنه ای سخنرانی خود را در مجمع عمومی سازمان ملل و حضور کشور های مخالف و معاند ایران اینگونه آغاز می کند: "خداوندا به نام تو آغاز می‌کنم و از تو هدایت و کمک می‌طلبم. زندگی و مرگ و نیاز و نیایش من متعلق به توست؛ تو خود روشنی و گیرایی سخن حق را به گفته‌هایم ببخش، و آن را پیک حقیقت بسوی صدها میلیون گوش و دلی قرار ده که هم اکنون ملتهبانه آن را می‌طلبند، و بسوی صدها برابر که در آینده چنین خواهند بود."
سپس آیت الله خامنه ای، بعد از نام و یاد آفرینشگر هستی برانبیای الهی با این جمله سلام می فرستد :"بارالها! درودی سپاسگزارانه از سوی من و ملتم به روان پیامبران بزرگ به ویژه ابراهیم و موسی و عیسی و محمّد صلوات‌اللَّه‌علیهم بفرست؛"و پس از آن، با روشنگری درباره ایران و انقلاب درخشان مردم مومن آن ، جهان بینی الهی انبیا را مورد تبیین قرار داده و نظام ظالمانه مادی جهان را به چالش می کشد.
دفاع اصولی و نفوذ کلام آیت الله خامنه ای در بحرانی ترین شرایط ایران و منطقه که جهان را هم متاثر از خود کرده بود و اطلاع رسانی های آگاهانه و هوشیارانه از جنایات آمریکا در خلیج فارس، تاکید بر ناعدالتی های انجام شده در جنگ تحمیلی علیه ایران، ناتوانی شورای امنیت در مواجه با این جنایات از جمله مواردی بود که از حضرت آیت الله خامنه ای رئیس جمهوری ایران مورد پیگیری و انتقاد قرار دادند. آیت‌الله خامنه‌ای از سکوت و حتی کمک‌های آشکار و نهان غرب به رژیم صدام پرده برداشته و رویکرد ناعادلانه و بی توجهی شورای امنیت را در محکوم کردن متجاوز، تقبیح کردند. آیت الله خامنه ای به درستی فرمودند: « ایران حداقل از شورای امنیت توقع داشت که بی‌طرف بماند ».
آیت‌الله خامنه‌ای، صدام را به هیتلر تشبیه کردند و خواستار «استفاده از تجربه دادگاه نورنبرگ و طرح تنبیه عراق به عنوان متجاوز به منظور تضمین امنیت منطقه» شدند. ایشان ناتوانی شورای امنیت در محکومیت صدام در راه اندازی جنگ شهرها، جنگ های شیمایی و در شروع جنگ را علت موضع گیری خصمانه بسیاری از کشور ها از جمله آمریکا بر شمردند و فرمودند این تنها انتقاد از شورای امنیت نیست، بلکه «انتقاد از عملکرد سازمان ملل و یادآوری نقش شورای امنیت در حمایت از تجاوز عراق به خاک ایران» است. موضوعی که به گوش جهانیان نرفت و بعدها خود را در جنگ کویت نشان داد.
بی سابقه ترین انتقادات در رابطه با ساختار شورای امنیت و سازمان ملل از نکات بسیار کلیدی سخنرانی ایشان بود. چرا که در این سخنرانی حق وتو و عضویت دائم در شورای امنیت به عنوان دو تبعیض ناروای سازمان ملل معرفی شد. حضرت آیت الله خامنه ای ضمن تقبیح دخالت آشکار شورای امنیت در جنگ تحمیلی اعلام کردند، بنای امنیتی که با سیاست های شورای امنیت بنا شده، چیزی فراتر از کاخی پر زرق و برق ، اما مقوایی نیست.
مساله اسرائیل بخش دیگر سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بود. آیت‌الله خامنه‌ای فرمودند رژیم جعلی در کنار رژیمی همچون آفریقای جنوبی فاشیست (که در آن زمان قوانین نژادپرستانه سختی را به اجرا گذاشته بود) قرار دارد.
برشمردن اقدامات آمریکا برای مقابله با ایران و درخواست اتحاد میان دولت‌های جهان سوم برای مقابله با نظام سلطه محور دیگر سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در آن اجلاس بود.
آیت‌الله خامنه‌ای در طول سخنرانی هم تاکید خود بر مسائل فرهنگی را نشان دادند و بر مبارزه با فساد و حفظ بنیان خانواده و حراست از حقوق و ارزش‌های زن تاکید کردند.
از دیگر نکات بسیار مهم و سنجیده سخنان آیت الله خامنه ای تهدید آمریکا به اقدامات تلافی جویانه در رابطه با حمله آنها به کشتی باری ایران به بهانه مبارزه با مین ریزی در خلیج فارس بود.
همانطور که مشاهده می‌شود، جرات و شجاعت سخنان ریاست جمهور ایران در تهدید آمریکا درست در مقطعی بود که کشور های غربی و دولت های حامی صدام خیال می کردند جمهوری اسلامی ایران را تحت فشار قرار داده اند . موضع ایشان سبب تجلیل مقامات کشور و شادی ملت شد و روحیه رزمندگان را در جبهه ها ارتقاء داد.
این سخنان در بعد بین المللی نیز بی تاثیر نبود. هنگامی که آیت الله خامنه ای از سیاست های آمریکا و علی الخصوص تجاوز آمریکا به کشتی باری ایران سخن می‌گفت، هاوک وزیر امورخارجه انگلیس این نطق را سرتاسر تحرک و تحقیر غرب توصیف کرد. جو کلارک وزیر امورخارجه کانادا نیز این نطق را "ویران کننده" خواند.
