تریبون مستضعفین- هدی حسینی
چندی پیش معاون امور سینمایی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مصاحبه ای اظهار داشت: «اسکار یک جشنواره بین المللی نیست بلکه منحصر به کشورآمریکا است و جنس آن شبیه به جشن سینما در شهرستان گچساران استان کهگیلویه و بویر احمد است .» اما او حالا عقیده دارد که آمریکا و سینمای آن مقهور هنر ایرانی شده است
شمقدری پیش تر درباره گلدن گلوب گفته بود:« انقلاب اسلامی ایران آغاز رویش یک تمدن بزرگ است»پس دور از انتظار نیست که برای اسکار که حاشیه اش از آن هم به مراتب کمتر بود این کلمات را به کار برد.
البته تنها جواد شمقدری نیست که بدست آوردن اسکار را موفقیتی بزرگ می داند، بلکه بسیاری دیگر از سینماگران نیز بر این عقیده اند. و بدون در نظر گرفتن اینکه فرهادی به عنوان نماینده ایران در کنار کارگردان اسرائیلی می نشیند و جایگاه ایران را به عنوان حامی بیداری اسلامی و دشمن شماره یک رژیم اشغالگر نادیده می گیرد، به تعریف و تمجید و تبریک این موفقیت می پردازند.
فرهادی با بنیه ای که مسئولین فرهنگی برایش فراهم کردند متاسفانه بازیچه دست سران آمریکا قرار می گیرد و وی و همراهانش به جامه آنان در می آیند و بلند گوی آنان می شوند برای اعلام این بیانیه سیاسی که: «از ایران به عنوان کشوری با فرهنگی باشکوه یاد می شود، فرهنگی غنی و کهن که در زیر گرد و غبار سنگین سیاست پنهان شده است.»
هاشم زاده: اسکار ذوق زده ام نمی کند
در این میان هنوز تحلیل درستی از صاحبنظران در خصوص اسکار فرهادی صورت نگرفته است و کسانی که می توانند به تحلیل درستی از آن بپردازند ترجیح می دهند بیشتر در مورد آن فکر کنند و بعد نظرشان را اعلام کنند، یکی از این افراد ناصر هاشم زاده است. وی که از فیلمنامه نویسان به نام با تفکرات فلسفی منحصر به فرد است می گوید: «به نظر من از مسوولانی که گلدن گلاب را زیر سوال بردند و حالا اسکار را تبریک می گویند تحلیل بخواهید. وقتی دوستان همه تبریک گفتند نمی توانیم مخالفت کنیم.و بهتر است من سکوت کنم.»
هاشم زاده با اشاره به بیانیه ی فرهادی در گلدن گلوب گفت:«بیانیه ی اصغر فرهادی در گلدن گلاب چیست ؟حالا خودتان ربط شان را با اسکار پیدا کنید.بنده به شخصه نه از اسکار و نه از هر جایزه ی دیگری ذوق زده نمی شوم.این همه جایزه گرفتیم چه کردیم؟ چه شدیم؟ امیدواریم همه تحلیل خوبی از این جریان پیدا کنند.»
سربخش: جای شکی در سیاسی بودن اسکار وجود ندارد
صحبت های سربخش مدیر مسوول سینما رسانه هم در مورد ماهیت اسکار و بخشی که به ایران تعلق گرفت هم جای تامل دارد.
سر بخش از منتقدان قدیمی سینما است که نقدهایش همیشه شکلی متفاوت داشته است وی معتقد است: «اسکار یک جایزه کاملا سیاسی بود چراکه از قبل معلوم بود چه سرمایه گذاری هایی روی آن صورت گرفته است. فیلمی که در جشنواره برلین مورد تمجید قرار می گیرد و بلافاصله قرار داد فروش آن در 70 کشور جهان بسته می شود معلوم است چه سرنوشتی در انتظارش است.»
وی تصریح کرد: «به نظرم غرب که موقعیت ها را خوب می شناسد و با جنگ نرم آشنایی کافی دارد چراکه دست روی فیلمی گذاشت که درست در تضاد با اهداف وشعارهای انقلاب اسلامی در جهان بود. ایران الگوی کشورهای اسلامی برای بیداری اسلامی شده بود و می خواستند ان پیام را برای کشورهای اسلامی داشته باشند که در ایران خانواده در حال فروپاشی است و این برای آنها بهترین پیام جنگ نرم بود.»
سربخش گفت: «75درصد هالیوود را صهیونیست ها تشکیل داده اند و فیلم های بسیاری هم از صهیونیست ها در اسکار بالا آمدند و جایزه گرفتندقالب تحلیل گران هم نسبت به آن فیلم ها نظر خوبی ندارند. این نشان می دهد که اسکار فضایی کاملا سیاسی دارد.سیاه نمایی که از جمهوری اسلامی شده است و ایران در موقعیتی قرار گرفته است که نه الگویی برای کشورها است و نه قابلیت زندگی در ان وجود دارد در واقع سرزمینی است که از آن برای یافتن آزادی باید فرار کرد هدف اسکار این بوده است.»
وی در خصوص علت مباحثه فرهادی با کارگردان اسراییلی گفت: «در واقع اینها تبعات جایزه است. وقتی کارگردانی برای اسکار می رود دیگر خودش انتخاب نمی کند که با چه کسی دیدار داشته باشد و اینها را سیاست گذاری جشنواره مشخص می کند و کارگردان هم ناگزیر است بپذیرد.»
سر بخش در مورد اثرات این جایزه بر سینمای ایران گفت:«در واقع یکی از پیامدهای آن برای سینمای ایران الگو برداری سینماگران و جوانان از خط تفکر فرهادی است و وقتی اسکار مبنا باشد فرهادی مبنا می شود مسوولین از این مسئله باید هراس داشته باشند.سینما ایران نیاز به یک نفس جدید دارد و رایحه ی خوبی که نیاز به دمیدن خون جدید در کالبد آن است و با تزریق نیروی انسانی خوب باید از هالیوودی شدن سینما جلو گیری کرد.دوستان ما به خودشان بیایند از اینکه مبنای فجر برلین شود، مبنای اسکار نیز جو سیاسی حاکم بر یک کشور.»
مستغاثی: مسوولین تحلیل دقیق تری داشته باشند
سعید مستغاثی که سالها در زمینه یهودیت و تفکرات حاکم بر آن پژوهش می کند میگوید:«اسکار به طور کلی یک شو است و به هیچ وجه یک مراسم سینمایی نیست بلکه بازاری برای مد و لباس و جواهرات است. آرایش بازیگران را صاحبان مراسم تعیین می کنند و هر جیزی جز هنر در آن دیده می شود.و در واقع سیرکی است که نظام سرمایه داری راه انداخته است و جز دنبال کردن منافع سیاسی برای آمریکا هیچ ماهیت دیگری ندارد.»
وی افزود: «در اسکاری که در این سالها برگزار شده است هیچ سینماگر جدی وجود ندارد نیویورکی ها هم آن را قبول ندارند و بسیاری از سینماگران از ورود به این سیرک خودداری کرده اند و خیلی از فیلم های خوب تاریخ سینما هرگز به اسکار راه نیافتند و در مقابل بسیاری از فیلم های اسکار گرفته هم فیلم های با محتوایی نبوده است.»
کارگردان مستند معروف راز آرماگدون درباره صحبت های فرهادی با برنده اسراییلی حاضر در آکادمی اسکار گفت:«کسی که وارد اسکار می شود ناگزیر است که قوانین اسکار را هم بپذیرد. لباس آنها را بپوشد و با کسانی که آنها می گویند دیدار داشته باشد. خیلی از کارگردانان بزرگ به خاطر چنین وضعیتی هر کز در اسکار وارد نشدند ،آقای فرهادی هم قبول کرد این شرایط را وارداسکار شد.»
مستغاثی علاوه بر توصیفاتی که از اسکار ارائه داد در مورد منافع ایران در این جریان گفت:«مشخص نیست مسوولین چگونه تحلیل می کنند که متوجه این مسائل نشده اند وان را یک افتخار و فرصت برای جمهوری اسلامی ایران می دانند.»
با توجه به نظرات این منتقدان باید منتظر ماند جو گیری و ذوق زدگی اسکار تمام شود و از مسوولین پرسید که آیا شما همان هایی نبودید که خانه سینما را به دلیل حذف نام خدا از اساسنامه ،ورود چهره سیاسی به خانه سینما ، حمایت از مخالفین نظام ، و حضور در فتنه 88 غیر قانونی اعلام کردید؟ و آیا زمانی که به عنوان« بی هنران تنگ نظر» از سوی کارگردانان مخالف انحلال خانه سینما مورد خطاب قرار گرفتید نباید دارای موضعی مشخص باشید و در چنین هنگامه ای که یک ایرانی روی سن و اسکار به دست قرار می گیرد فرق هنر و سیاست را تشخیص بدهید ؟حالا سابقه سیاسی چنین محافلی که تنها منحصر به ایران نیست هم جای خود دارد. مسوولین باید به خودشان بیاند که عدو همیشه سبب خیر نمی شود.
