ان شـــــــــــــــــــــــــــــاء الله

بعضی از افراد فکر می کنند در قرآن هیچ بحثی در مورد علم نشده است ...در
صورتی که اگه خوب و دقیق تو آیاتش نگاه و دقت کنیم میبینم که اینجوری
نیست....

مقدمه:
پیش از این کوچکترین ذره تشکیل دهنده اجسام را اتم می دانستیم؛ بعداً
ذرات ریزتری مثل الکترون و پروتون هم کشف شدند؛ اما دانشمندان امروز
عنوان می کنند که خود این ذرات از ذرات ریز تری به نام کوارک تشکیل شده و
کوچکترین ذرهای که امروز از آن نام می برند String یا ریسمان می باشد که
تحت عنوان String theory مطرح می باشد... حال ببینیم خدا چگونه در قرآن
نظریه فوق را بیان کرده که تا به امروز ساده از آن می گذشتیم!!
شرح:
در نظریه ی ریسمان به جای اینکه هر ذره را مستقل در نظر بگیریم به صورت
رشته ای پیوسته با شکلهای مختلف درنظر میگیریم (1) که این رشته ها مانند
سیمهای گیتار یا طناب در نظر گرفته می شوند با این تفاوت که در فضا
شناورند و همیشه در حال حرکت موجی شکل هستند.
حال اگر دو سر طناب را بگیریم و یک حرکت موجی در آن ایجاد کنیم چه چیزی
دده می شود؟ مشخصاً همان طناب در حال موج زدن! که اگر در این موج دست
ببریم طناب به دست ما گیر میکند و از حرکت می ایستد!حالا اگر سرعت موج را
مرتباً بیشتر کنیم دیدن طناب برای ما سخت تر و سخت تر میشود اما هنوز اگر
در این موج دست ببریم طناب به دست ما گیر میکند و از حرکت می ایستد!

ولی اگر سرعت طناب را بسیار بسیار زیاد کنیم مثلاً نوسان این طناب را به
9999999999999999... هرتز برسانیم دیگر اگر دست را به طرف طناب ببریم این
طناب 9999999999999999... بار در ثانیه به دست ما برخورد می کند به طوری
که ما در پیش روی خود یک دیوار میبینیم چون در این حالت نمی توان بین
دامنه های موج این طناب دست برد و سرعت نوسان طناب از سرعت واکنش حواس ما
هم فراتر رفته است!!!!

ولی اگر دوباره سرعت کم شود دوباره همان طناب دیده می شود!این همان
چیزیست که در تئوری ریسمانها اتفاق می افتد. با توجه به این مطالب ماهیت
هر جسمی از رفتار این ریسمانها حاصل می شود مثلاً:
 کوه ، کوه نیست مگر جسمی که خداوند به ریسمانهای(string) تشکیل دهنده
ذرات بنیادین آن فرمان حرکت با نوسان بسیار بالا را داده به طوری که
چشمان ما خود ریسمانها را دیگر نمی بیند و هیچ جسمی از دامنه موج های این
ریسمانها عبور نمیکند!

 خدا در سوره النمل- آیه88 در این مورد می فرماید:
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ
السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ
خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
کوه‏ها را مى‏بینى‏، و آنها را ساکن و جامد مى‏پندارى‏، در حالى که مانند
ابر در حرکتند؛ این صنع و آفرینش خداوندى است که همه چیز را متقن
آفریده‏؛ او از کارهایى که شما انجام مى‏دهید مسلّماً آگاه است‏