ان شـــــــــــــــــــــــــــــاء الله

سید مجتبی سید سلیمانی

من خان هستم

رضوان خان یک جوان مسلمان هندی است. او با وجود معلولیت جسمی خاص (اسپرگرسندرم) دارای قدرت حافظه و هوش خارق العاده‌ای است. رضوان توانایی های بالقوه‌ی فراوانی دارد، اما در هند از به فعلیت رساندن آن ها عاجز است. او بنا به وصیت مادر به امریکا می رود تا شاد زندگی کند و استعدادهای خود را شکوفا سازد. اما در نتیجه این سفر از اسلام رضوان تنها نماز و آیاتی از قرآن باقی می ماند. در این فیلم اسلام در اعمال فردی خلاصه شده است و قدرت جمعی مسلمین نادیده انگاشته می شود. رضوان خان نمازش را فرادی می خواند و اجتماع مسلمانان تنها زمانی نشان داده می شود که در مسجد در حال توطئه هستند. یکپــارچگی قدرت اسلام نقطه ی هراسناکی برای غـــرب است که در فیلم «مردی که فردا را دید» / در پایان این سکانس از فیلم می بینیم رهبران و مفتیان بیدار جوامع اسلامی کهحکم به دفاع از مرز و بوم و آرمان های اسلامی را می دهند، همان شیطان وسوسه گری هستند که ابراهیم، هاجر و اسماعیل هر سه به او سنگ زدند. رضوان نیز دکتر فیصل را سنگ می زند و هر سه بار او را شیطان میخواند. ادامه مطلب...