به گزارش سرویس سیاسی بی باک، مرگ ماندلا بازخوردهای زیادی در جهان داشت و باعث شد خیلی از مردم به سرگذشت و خاطرات این مبارز رجوع کنند و دوباره خاطرات وی بر سر زبان ها بیافتد. یکی از این خاطرات خاطره بخشیدن زندان بان ماندلا توسط خود ماندلا بود. وی در یک اقدام انسانی زندان بان خود را بخشید.بخشیدن مسئله ای انسانی است، که حقیقتا از انسان های بزرگ می توان انتظار چنین کارهای بزرگ و انسانی داشت.
اما آنچه در این میان مهم است یک خلط بزرگ است که برخی افراد عمدا و یا سهوا دچار آن شدند و قصد دارند، با این خلط اذهان را مشوش کنند. یک نمونه از آن خلط ها، این تیتر بود برخی رسانه های حامی فتنه گران بودکه نوشت: ماندلا گذشت کرد و ماندگارشد. و تیترهای دیگر و سخنان دیگر در همین مضامین، اما سوال اصلی این است که ماندلا که را و چرا بخشید؟ در پاسخ می توان گفت ماندلا کسی را بخشید که به شخص خودش ظلم کرده بود. یعنی وی ظلم شخصی را بخشید. هر چند آن فرد فقط مامور بود و این نظام آپارتاید بود که ظلم حقیقی را بر ماندلا تحمیل کرد، اما ماندلا این ظلم شخصی را با بزرگی روحش بخشید.
به دیگر سخن ماندلا هرگز نمی توانست شخص یا اشخاصی را که در حق مردمش و ملتش ظلم کردند را ببخشد چون دیگر ظلم به مردم، از بحث شخصی خارج می شود و حالت اجتماعی به خود می گیرد و افرادی که به ملت ظلم می کنند، بایستی تاوان ظلم خویش را بدهند.
از همین روی بایستی به یاد داشته باشیم که بخشش و بخشیدن از گناه دیگران امری پسندیده و در خور احترام است و سیره نیز بر همین بوده است، اما این بخشش در حیطه فردی است و در حیطه ملت و اجتماع گناه و ظلم بر مردم است و شخص یا اشخاصی نمی توانند این ظلم به ملت را ببخشند.
همچنین برخی از این هم فراتر رفته و سران فتنه را افرادی مانند ماندلا دانسته اند، غافل از اینکه ماندلا سودای ریاست جمهوری و قدرت را در سر نداشت و تنها به دنبال مبارزه با ظلم بزرگی به نام آپارتاید که حقوق انسانی سیاهپوستان را نادیده می گرفت بود، اما سران فتنه به دنبال رسیدن به قدرت حاضر شدند به مقدسات اسلامی توهین شود و نظم و آرامش کشور برای مدت ها برهم بریزد و حتی حاضر به عذرخواهی از مردم نشدند.
