ان شـــــــــــــــــــــــــــــاء الله

گروه سیاسی-رجانیوز: محمود سریع القلم، مشاور ارشد رئیس جمهور در امور بین الملل بار دیگر حاشیه ساز شده است و به نظر می رسد جریانی در دولت قصد دارد، وی را از مجموعه دولت یازدهم جدا کند.

به گزارش رجانیوز، نحوه پوشش خارج از عرف محمود سریع القلم و استفاده از کراوات در اجلاس داووس، که حتی انتقاد برخی از نزدیکان رئیس جمهور را نیز در پی داشته سبب شد تا حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهور صراحتا صورت مساله را پاک کند و مدعی شود سریع القلم اصلا مشاور رئیس جمهور نیست.

حسام‌الدین آشنا که خود عنوان مشاور فرهنگی رئیس جمهور به حساب می آید، پس از آنکه در یک برنامه تلویزیونی پوشش محمود سریع القلم مورد انتقاد قرار گرفت، در نامه ای به مهندش ضرغامی نوشت:

از آنجا که بارها به صورت شفاهی و کتبی به آن سازمان محترم تذکر داده شده است انتصابات ریاست محترم جمهوری صرفا از طریق سایت رسمی دفتر ریاست جمهوری اعلام می شود، اصرار بر خلق مشاور و سپس همراه کردن وی با هیات همراه رییس جمهور در داووس و در نهایت نقد پوشش ایشان را نمی توان اشتباهی عادی تلقی کرد.

مستدعی است دستور فرمایید ضمن اصلاح مصداق در اولین برنامه، نسبت به اصلاح رویه نیز اقدام عاجل صورت بگیرد.

در برنامه گزارش هفتگی شبکه یک پخش با انتشار تصویر سریع القلم که با کراوات در اجلاس داووس حاضر شده بود، گفته شد: «عکسی از اجلاس داووس منتشر شده که در اون یکی از مشاورای رییس جمهوری با کراوات و پوشش غربی مشاهده می شد ...اما وقتی کسی عنوان مشاور رییس جمهور یه کشور رو یدک می کشه بد نیس متناسب با پروتکل های اون کشور لباس بپوشه و در نشست های بین المللی شرکت کنه. فک نکنیم این درخواست خیلی زیادی باشه»

اما در حالی حسام الدین آشنا سعی دارد که انتساب سریع القلم به دولت را زیر سئوال ببرد که پس از روی کار آمدن حسن روحانی و اعلام برخی از مشاوران وی، خبرگزاری رسمی دولت و  رسانه های نزدیک به رئیس جمهور از انتصاب سریع القلم به عنوان مشاور ارشد رئیس جمهور در امور بین الملل یاد کردند.

نکته جالب توجه آنکه حسام الدین آشنا که اخبار مربوط به رسانه های خبری را به صورت جدی پیگیری می کند تاکنون هیچ واکنشی به خبرگزاری های رسمی کشور و روزنامه های دولتی و غیردولتی درباره سمت محمود سریع القلم نداشته و به ناگاه با انتشار غیر قابل تکذیب عکس های مربوط به حضور سریع القلم در اجلاس داووس، از اساس انتصاب وی به دولت را تکذیب کرده است.

به عنوان مثال، خبرگزاری رسمی دولت، ایرنا 26 آذرماه سال جاری در خبری درباره حضور سریع القلم در کرمان از وی به عنوان مشاور رئیس جمهور یاد کرد:

یا روزنامه اعتماد در تاریخ 5/6/92 درباره سریع القلم نوشته است:

سایت های خبری نزدیک به دولت نیز بارها از سریع القلم با عنوان مشاور رئیس جمهور در امور بین الملل یاد کردند.

با این حال پس از 7 ماه از مطرح شدن نام سریع القلم در خبرگزاری ها و رسانه های مکتوب رسمی کشور به نظر می رسد جریانی در دولت ترجیح داده است که با پاک کردن صورت مساله و تکذیب انتساب سریع القلم به دولت مانع هزینه های بیشتر از سوی وی برای دولت شود.

این در حالی است که پیش از این نیز اظهارات تعجب برانگیز سریع القلم درباره رانندگان تاکسی و انسان هایی که از درجه پایین شغلی برخوردار هستند با انتقاد برخی از اقشار مردم و رسانه های غیر دولتی روبرو شده بود.

به نظر می رسد رقابتهای داخلی در دولت به ویژه میان دو طیف کارگزارن و دوم خرداد که به گفته برخی از رسانه ها به کناره گیری محمد علی نجفی و تمسخر حسن فریدون نیز کشیده شده، و همچنین اظهارات هزینه آور سریع القلم دلیل اصلی کنار زدن وی از تیم مشاوران رییس جمهور به حساب می آید.

رجانیوز - گروه سیاسی:  طی چند ماه اخیر رسانه‌های منتصب و یا حامی دولت تدبیر و امید تلاش کرده‌اند تصویری مثبت از بسیاری از چهره‌های فتنه گر و یا با سوابق منفی، ارائه بدهند. ده‌ها مصاحبه و خبر در صفحات اول روزنامه‌های زنجیری اصلاحات و یا رسانه‌های وابسته به دولت از اینگونه افراد موید همین مسئله می‌باشد. 

به گزارش جهان، سایت خبرآنلاین در یادداشتی به قلم فردی بنام پیام فروتن، توزیع سبد کالا به شیوه صورت گرفته را اقدامی کاملا برنامه ریزی شده از سوی دولت برای ارسال پیام به غرب ارزیابی کرده و عنوان کرده است که ارسال این پیام به تحقیر چند روزه بازیگران آن یعنی مردم ایران می ارزیده است.

متن این یادداشت را در ادامه میخوانید:

در راستای توزیع سبد کالاهای اساسی به اقشار گوناگون مردم، حرف و حدیث های بسیاری گفته شد. چه از سوی رسانه های رسمی و چه در فضای مجازی. غالب این اظهار نظرات در راستای تخریب این عملکرد و شیوه اجرایی دولت بود. جالب آن که بسیاری از دوستان حامی روحانی نیز به انتقاد شدید الحن از وی پرداختند. اما ...

جالب است که بسیاری از دوستان هنوز متوجه نشده اند روحانی تمام تمرکز خود را بر روی انرژی هسته ای، رفع مشکلات موجود آن و از همه مهمتر رفع تحریم ها و بهبود روابط ایران با غرب متمرکز کرده است. استراتژی محکمی که به زعم نگارنده مهمترین و بنیادی ترین مسئله موجود برای ایران امروز است. او تقریبا نه یک رئیس جمهور فرهنگی است و نه دغدغه بسیاری از مسائل دیگر را دارد. بدین ترتیب باید تمام کارهای او را از همین منظر تحلیل و بررسی کرد. او رئیس جمهوری دیپلمات است که باید اجازه داد مهمترین دغدغه دولت خود را به انجام برساند.

توزیع سبد کالاهای اساسی به مردم - با شیوه ای که انجام شد - نه یک اتفاق بود و نه عملی که تبعات آن برای روحانی و مردانش غیر قابل پیش بینی باشد. او دقیقا همین اتفاق - ازدحام، دعوا و مرافعه و احیانا له شدن در زیر دست و پا - را پیش بینی می کرد و اصلا آن را برای پیشبرد استراتژی خارجی خود لازم داشت. به عبارت دیگر روحانی به یک نمایش داخلی برای ارائه در جشنواره های سیاسی خارجی نیازمند بود. نگاه کنیم به اظهارات اخیر وندی شرمن که گفته است: "شما در اخبار دیدید که ایران اخیرا به طور قابل مشاهده‌ای غذا بین مردم فقیر جامعه‌اش توزیع کرده تا نشان دهد کاهش هدفمند و محدود تحریم‌ها تاثیر مستقیم بر مردم این کشور داشته است.

همان طور که روحانی قول داده بود، این پول قرار است در جهات دیگری مصرف نشود." به هر حال این دقیقا همان نتیجه ای بوده که روحانی از توزیع سبد کالا در میان مردم ایران داشته است. این که تحریم ها بر روی مردم ایران تاثیر مستقیم و انکارناپذیر داشته. این که اوضاع اقتصادی مردم ایران نه تنها روبراه نیست بلکه حاضرند برای چند عدد مرغ و چند کیلو برنج با یکدیگر درگیر شوند و این که از این به بعد و با گشایش هرچه بیشتر در مذاکرات هسته ای تمرکز نظام بر معیشت مردم خواهد بود.

پیام روحانی از خلال پرفورمنسی که کارگردانی و اجرا کرد، پیامی کاملا شفاف بود که راه را برای مذاکرات مثبت بعدی، بیش از پیش می گشاید. بی راه نیست که کمیته روابط عمومی امریکا و اسرائیل (آیپک) نیز در چند روز گذشته به جمع مخالفان تحریم پیوست و استراتژی خود را تغییر داد. آنچه مسلم است در تیزهوشی و درایت روحانی و مردانش شکی نیست. حالا باید روحانی را سیاست مداری تمام قد و شش دانگ دانست. درست است که روش توزیع کالاهای اساسی چندان مناسب نبود؛ اما اگر با این نمایش بتوان جایزه اول بهترین اثر را در فستیوال سیاست جهانی به خود اختصاص داد، به تحقیر چند روزه ای که بازیگران آن شدند می ارزید!

روه اقتصادی – رجانیوز: بالاخره و پس از کش و قوس‌های فراوان و حواشی و جنجال‌های گسترده، از دیروز توزیع سید کالای وعده داده شده از سوی رئیس‌جمهور در گفتگوی زنده تلویزیونی آغاز شد و صف‌های طویل مردم در جلوی فروشگاه‌های توزیع این اقلام شکل گرفت؛ صف‌هایی که تماشای تصاویر آن هم نامناسب و ناخوشایند است و ارتباطی با «تدبیر و امید» ندارد.

 رئیس هیئت پارلمانی اروپا پس از بازگشت از ایران، گفته بود که در ایران مجبور شده روسری سر کند و به منظور مخالفت، پیش پای برخی از مقامات ما بلند نشده است. 
این حرف، حرف غیرمتعارفی است. حجاب داشتن زنان سنت ایرانی‎هاست. اما اینکه قبول کنیم این خانم به‎خاطر مخالفت با روسری، در دیدار با آقای هاشمی، این اقدام را انجام داده، به‎نظرم این‎گونه نبوده است. البته مسئولین تشریفات باید پیش از ورود آقای هاشمی، یا به این خانم می‎گفتند حتما باید بلند شود یا این‎ها را ایستاده نگه می‎داشتند تا ایشان وارد شود یا اینکه آقای هاشمی را با اعضای هیئت با هم وارد اتاق می‎کردند. این وظیفه اعضای تیم تشریفات است.

تشریفات حافظ عزت و حمیت یک هیئت است. به‎طور قطع، سفارت کشورمان شرط رعایت حجاب اسلامی را برای نامبرده و همراهان، به‎صورت آشکار، علنی و بدون قید و شرط، برای ورود به ایران اعلام و نامبردگان آن را به ‎صورت یک تعهد داوطلبانه قبول کرده‎اند. رعایت پوشش اسلامی زنان محترم عضو هیئت اروپایی هنگام ورود به خاک جمهوری اسلامی ایران، خود مبین قبول علنی و آشکار این قرارداد است. با توجه به اینکه این بانوان محترم هیچ‎گونه اجباری برای سفر به ایران نداشته و داوطلبانه شرط حجاب را پذیرفته‎اند، بیان این مطلب ـ‌‌‌‌ بعد از بازگشت‌شان به وطن‌ـ که عدم احترام به یک مقام دینی عالی‎رتبه جمهوری اسلامی ایران به‌خاطر انتقام‌گیری از شرط حجاب بوده، یک نقض قراردادی است. نامبرده ممکن است ادعا کند که به کلیسا و مقامات دینی اعتقاد ندارد و تقدم آنان را نمی‎پذیرد؛ حتی در این صورت هم، باید در مقابل نقض این شرط قراردادی پاسخگو باشد. هیچ کشور حاکمی در دنیا موظف به قبول هیئتی که سوء ‎نیت و قصد انتقام دارد، نیست؛ به‌ویژه جمهوری اسلامی ایران که سیاست آشکار و اعلام‌شده ضد‎استکباری دارد. در این صورت هم عمل آنان در عدم نمایش احترام به یک مقام عالی‎رتبه جمهوری اسلامی ایران، به‌مثابه کینه و نمایش سوء نیت، محل اعتراض است زیرا با کتمان نیت واقعی خود، حسن نیت جمهوری اسلامی ایران و روح ژنو 2 را نقض نموده‎اند. 

 رفتار آقای هاشی در مقابل این برخورد باید چگونه می‎بود؟ 
رعایت حرمت آداب و ترتیبات خانه و کشور میزبان، یک اصل پایدار و غیرقابل انکار در مراودات میان دولت‎ها، خانواده‎‎ها و افراد است. براساس این قاعده، هر هیئتی که به هر عنوان و مناسبتی به کشور ایران سفر می‎کند، بدون اما و اگر باید ترتیبات مرسوم جمهوری اسلامی ایران را رعایت کند. در تشریفات مرسوم و معمول در اروپا، با وجود همه باور‎های رایج و از جمله نظریه جدایی دین از سیاست در فرضیه‎‎های سیاسی غرب، هنوز هم مقامات اداری و اجرایی ـ‌ حداقل در ظاهر ـ تقدم روحانیون را رعایت می‎کنند. مثلا هنگام ورود یک مقام عالی‎رتبه کلیسایی، حتی مقامات عالی‎رتبه دولتی احترامات لازمه را به‎جای می‎آورند و مراتب آنان را رعایت می‎کنند. آیت‎الله هاشمی می‎توانستند در مقام اعتراض به رفتار غیرمتعارف جلسه را ترک نمایند. اما واکنش خوب ایشان در مقابل عمل غیرمعمول وی، غمض عینی مبتنی بر رأفت اسلامی و حسن رفتار

مطابق با مکارم اخلاق رهبران جمهوری اسلامی ایران و مطابق با دستورات قرآنی است که مسلمانان را به نمایش عمل خوب در مقابل عمل بد و عمل بهتر در مقابل عمل خوب فرمان می‎دهد. 

بنابراین براساس موارد فوق و علی‎رغم نمایش رفتار بزرگوارانه حضرت آیت‎الله هاشمی، هنوز جای بیان رسمی چند اعتراض به رفتار برقرار است. 
 ما در رفتار حضرت امام خمینی (ره) نمونه‎‎های زیادی را می‎بینیم که ایشان با صلابت با این مسائل برخورد می‎کردند. 
در مورد آن خبرنگار زن معروف، باید اشاره کنم که او قبلا گفته بود با این قصد و هدف به ملاقات امام می‎رود و حضرت امام (ره) از این نیت باخبر بودند. شخصیت امام خمینی بسیار متفاوت بود. باید توجه داشته باشیم موردی که در دیدار با آقای هاشمی اتفاق افتاد، یک مسئله فرهنگی است و این فرهنگ هم متعلق به اروپای غربی و آمریکای شمالی است. 

 بعد از دیدار هیئت اروپایی با آقای هاشمی، رئیس این هیئت در دیدار با آقای دکتر ظریف هم همین رفتار را نشان داد. در دیدار با وزیر امور خارجه چرا مجددا شاهد این اتفاق بودیم؟ قصور از کدام بخش بود؟ 
وقتی من در نمایندگی ایران در سازمان ملل، مسئول تشریفات بودم، قاعدتا مسئولیت همه مسائل مرتبط با امر تشریفات متوجه من بود. در آن زمان، نخست‎وزیر هند آقای دکتر خرازی را به ضیافت ناهار دعوت کردند. من قبل از آغاز میهمانی، به سالن رفتم و محل نشستن آقای دکتر خرازی را بررسی کردم. دیدم که یک طرف صندلی ایشان جای یک خانم است و در طرف دیگر صندلی ایشان جای وزیر خارجه کشوری که ما با آن‎ها در آن زمان رابطه نداشتیم. به مسئول تشریفات نمایندگی هند گفتم که محل نشستن دکتر خرازی را تغییر بدهید. چون نمی‎دانستم آن خانم با چه لباسی در میهمانی حضور پیدا خواهد کرد. این وظیفه من بود که این کار را انجام دهم. وقتی هم که سفیر ما را برای میهمانی دعوت می‎کردند، من قبل از میهمانی تماس می‎گرفتم و نوع غذا را سوال می‎کردم تا مطمئن شوم که چه نوع غذایی ( از لحاظ حلال بودن) قرار است سرو شود. حتی درباره جزئیات غذا هم قبل از میهمانی پرس و جو می‎کردم، چون در برخی موارد، جزئیات هم دردسر‎ساز می‎شود. در ملاقات‎ها هم من همیشه جلوتر از رئیس هیئت می‎رفتم تا مطمئن شوم آیا میزبان حضور دارد که از ما استقبال کند یا خیر.

به‎نظر من این مشکلات ناشی از اشتباه و کم‎کاری مسئولین تشریفات مقامات است که وظیفه خود را به‎درستی انجام نمی‎دهند. 

 رهبر معظم انقلاب در دیدار‎های خارجی، تاکید زیادی بر رعایت آداب و تشریفات دارند. از این نمونه‎ها برای ما بفرمائید. 
بله، مقام معظم رهبری دقت نظر زیادی در این زمینه دارند. ایشان برای همه و از جمله خود من در زمینه رعایت اصول و آداب الگو هستند. مثلا ایشان در سخنرانی‌هایشان همیشه نکات مورد نظر خود را یادداشت می‎کنند و به‎همراه دارند به این دلیل که نکته‎ای از قلم نیفتد. در دیدار‎های ایشان با مقامات خارجی، دو نکته خیلی به چشم می‎خورد: یکی عزت و اقتدار و دیگری تواضع است که هر دو را در حد اعلی دارند. ایشان ضمن اینکه مقامات را به‎خوبی تحویل می‎گیرند، اقتدار خاصی در کلام دارند. در سفر حضرت آقا به زیمبابوه، مسئول تشریفات قبل از میهمانی که موگابه ترتیب داده بود، نرفته بود تا وضعیت را چک کند. وقتی حضرت آقا وارد میهمانی شدند، مشاهده کردند که لیوان‎‎های مشروب روی میز است و یک خواننده هم دارد یک آهنگ غربی می‎خواند. حضرت آقا از سالن خارج شدند. خب، اینجا این نکات دقیق را باید مسئول تشریفات هماهنگ کند. 

 در جریان دیدار سفیر سوئد با آقای احمدی‎نژاد هم حاشیه‎‎هایی درباره نوع نشستن سفیر در مقابل رئیس‎جمهور ما به‎وجود آمد. در مورد آن دیدار هم بفرمائید. 
باید توجه کنیم که اروپایی‎ها هنگامی که می‎نشینند، پا روی پا می‎گذارند. اما مشکلی که در مورد آن دیدار وجود دارد این بود که سفیر در آن دیدار خیلی راحت نشسته بود؛ به‎گونه‎ای که پایش از صندلی بیرون زده بود.

 یکی از مقامات ما در دیدار با یک مقام اروپایی می‎خواست روبوسی کند که صحنه‎‎های جالبی اتفاق افتاد. در این‎باره هم بفرمائید. 
مسئله جدیدی که در تشریفات وجود دارد، مسئله حریم است. در این رابطه کشور‎های دنیا به دو دسته تقسیم می‎شوند: یک دسته حریم‎گریز و یک دسته حریم‎پذیر. کشور‎های اروپایی و غربی، حریم‎گریز هستند. یعنی شما نباید از نیم‎متری مقامات اروپایی جلوتر بروید یا مثلا دست روی شانه آن‎ها بگذارید، روبوسی کنید یا به آن‎ها بچسبید.

کشور‎های آسیایی، عربی و آمریکای لاتین حریم‎پذیر هستند. هدف ما این نیست که از کسی انتقاد کنیم، بلکه هدف این است که با بیان این نکات، عزت مقامات جمهوری اسلامی بیش از پیش حفظ شود.
منبع:هفته نامه پنجره