ان شـــــــــــــــــــــــــــــاء الله

جهان‌نیوز - سرویس اقتصادی: با گذشت 12 سال از انعقاد قرارداد کرسنت توس، بررسی پرونده فساد این قرارداد ننگین در دیوان لاهه، وارد مراحل جدید شده است.

به گزارش جهان، دیوان بین‌المللی لاهه با احضار برخی از مطلعان و متهمان، درصدد داوری این پرونده است. البته وجود فساد در این قرارداد برای بخش داوری دیوان لاهه به اثبات رسیده اما هنوز داوری نهایی انجام نگرفته است.

بر اساس پیگیری‌های خبرنگار جهان، پرونده فساد بزرگ کرسنت با احضار عباس پزدان‌پناه یزدی، تاجر ایرانی‌تبار تبعه انگلستان که ردپای مشکوک او برای دلالی کمپانی‌های غربی در برخی پروژه های داخل کشور، دیده می‌شود، وارد مرحله جدیدی شده است.

این فرد که از نزدیکان مهدی هاشمی رفسنجانی است، در تاریخ 25 ماه می سال میلادی جاری (4 خرداد 92)، به دیوان لاهه احضار شد. اما نامبرده به بهانه‌هایی واهی از جمله نداشتن امنیت جانی از حضور در جلسه داوری خودداری کرد و با موافقت قاضی پرونده، به صورت ویدئو کنفرانس، اظهارات خود را از شهر دوبی تقدیم دادگاه کرد.

وی در ابتدا به جانبداری از حمید جعفر (رئیس شرکت کرسنت) پرداخته و طرف ایرانی را مقصر ماجرا معرفی می‌کند. اما پس از پرسش‌های وکیل پرونده و مشخص شدن تناقض‌گویی‌های یزدان‌پناه یزدی، وی با اعلام اینکه دیگر وقت حضور در دادگاه را ندارد، وعده می کند تا در جلسه فردای دادگاه ادامه اظهاراتش را بیان نماید. ادعای که هیچگاه به دلیل ناپدید شدن وی صورت نمی گیرد!

پس از گذشت یک هفته از ناپدید شدن یزدان پناه در دوبی، پلیس امارات لباس خونی و ماشین وی را در یکی از خیابان‌های شهر الفجیره، پیدا کرده اما چندی بعد اعلام می کند، هیچ سند معتبری مبنی بر کشته شدن یزدان‌پناه یزدانی وجود ندارد. البته همسر یزدان پناه نیز بعدا در فیس بوک خود از زنده بودن یزدان پناه خبر می دهد.

اسناد محرمانه وزارت نفت در کامپیوتر شخصی یزدان‌پناه!

یکی دیگر از مواردی که عباس یزدان‌پناه یزدی را به عنوان جعبه سیاه پرونده کرسنت و مافیای فاسد وزارت نفت در دوران اصلاحات معرفی می‌کند، کشف اسناد محرمانه نظام از کامیوتر شخصی وی در لندن است!

به گزارش جهان، با تلاش پلیس ضدفساد انگلستان (SFO)، از رایانه همکلاسی سابق مهدی هاشمی رفسنجانی در لندن، مقادیر زیادی از اسناد ویژه وزارت نفت کشف و استخراج شد که پس از درخواست سازمان بازرسی کل کشور، تحویل مقامات ایرانی شده است.

البته با شناسایی تکیه‌گاه و پشتوانه اصلی یزدان‌پناه یزدی، به راحتی معلوم است چگونه و از کانال چه فردی، این اطلاعات به کلی محرمانه وزارت نفت، در اختیار وی قرار می‌گرفته است!

نقش یزدان‌پناه در پرونده استات اویل

نام «یزدان‌پناه‌یزدی» در پرونده شرکت نفت و گاز نروژی «استات اویل» نیز به علت دریافت و پرداخت رشوه‌های کلان مطرح شده است. وی از چندی پیش نیز به دلیل اختلافات دو کمپانی غربی، در خارج از کشور تحت پیگرد قضایی نیز قرار دارد.

کرسنت، آزمون سخت سه قوه

از ظاهر قضیه آن‌چه مسلم است این است که دستگاه اطلاعاتی کشور، مجلس شورای اسلامی، قوه قضائیه و سایر نهادهای درگیر این پرونده، به خوبی به ابعاد فساد بزرگ قرارداد کرسنت پی برده‌اند؛ فسادی که چیزی نزدیک به 8 تا 10 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود.

پرونده کرسنت، آزمون بزرگی برای قوه قضائیه، دولت ، مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی است.

بر همین اساس، انتظار می‌رود همانگونه که مه‌آفرید خسروی‌ها محاکمه شدند، شاهد محاکمه مقصران اصلی پرونده کرسنت باشیم؛ پرونده‌ای که نام چهره‌های ذی نفوذ زیادی در آن دیده می‌شود.

امروز 24 آذر ماه آخرین فرصت ایران برای شکایت مجدد از پرونده فساد کرسنت در دیوان بین المللی لاهه است. در دو جلسه داوری گذشته در لاهه، حقانیت ایران به اثبات رسیده اما به دلیل تغییرات در شرکت نفت ایران، این دیوان اعلام نموده است که شرکت نفت ایران باید بر شکایت قبلی خود تاکید کند تا روال دادرسی ادامه یابد.

وجود نام برخی مقامات ایرانی در این پرونده که در دادگاه خارجی هم به اثبات رسیده تا کنون مانع از این امر شده است، موضوعی که می تواند بین 8 تا 35 میلیارد دلار زیان به کشور تحمیل نماید.

به گزارش جهان، پس از مذاکرات ژنو و زمزمه ضرورت برقراری ارتباط ایران با آمریکا در برخی از رسانه‌ها، آقای صانعی نیز در این باره اظهار نظری کرده‌اند که در مقایسه با دیدگاه‌های ایشان در گذشته تناقض کامل وجود دارد. وی در گفت‌وگو با روزنامه نیویورک تایمز با اشاره به درگذشت ماندلا گفت: من امیدوارم که رهبران دنیا همان گونه که در مراسم تشییع آقای ماندلا حاضر شدند و این‌گونه به او احترام گذاشتند به کار او نیز احترام بگذارند، یکی از کارهای ارزنده او این بود که وقتی آزاد شد از همه آنهایی که در حق او ظلم کرده بودند گذشت اما به شرط آنکه به مردم بگویند چه ظلم‌هایی در حق او و مردمش کرده‌اند.

وی می‌افزاید: امروز هم معتقدم دولتمردان ایران و آمریکا و سایرین با هم مطابق آنچه گفتم از هم بگذرند و دوستانه زندگی کنند. حال این سؤال جدی وجود دارد که آیا آمریکا در استراتژی و روش‌های خود در مواجهه با ایران تغییری ایجاد کرده است؟ اساسا ایران چه ظلمی در حق آمریکا کرده است که آمریکا نیز از حق خود بگذرد؟

پاسخ این سؤال در بیانات آقای صانعی که در دهه شصت و هفتاد بیان شده است وجود دارد. وی می‌گوید: «آمریکا موقعی که دست از جنایت نسبت به مردم دنیا برداشته و پول خون عزیزان ما را داد، آن وقتی که ثروت‌های بلوکه شده ما را دادند، آن وقتی که آدم شدند ملت ایران با آنها صلح می‌کند که بعید است به این زودیها به آنجا برسد.»

آقای صانعی در دهه شصت و هفتاد موضوع دشمنی آمریکا با ایران و ضرورت مقابله ملت ایران با دشمنان را همواره در خطبه‌های نماز جمعه و سخنرانی‌های خود بیان کرده است و کمتر سخنرانی از وی سراغ داریم که این مسئله مهم را متذکر نشده باشد. با هم چند نمونه از دیدگاه‌های وی را مرور می‌کنیم:

تصویر 1: امروز نهضت و قیام امام امت انقلاب، روحانیت و مردم کار را به جایی کشانده است که مرگ بر آمریکا در تمام دنیا یک شعار شده است و این را بدانید که امریکا و دیگر ابرجنایتکاران هیچ چیز نیستند. زیرا رهبری امام امت و نقش روحانیت در جامعه و حضور مردم در صحنه تمام نقشه‌های آنها را بر آب کرده و رسوا ساخته است. (جمهوری اسلامی 11/8/64)

تصویر 2: فکر اینکه با آمریکا بسازیم، اوضاع ما بهتر می‌شود فکر غلطی است. حکومت پهلوی با آمریکا ساخته بود وضع ما آنطور بود. آیا آمریکائیها و مسیحیها می‌خواهند به ما خدمت کنند؟… یک جهت یاد امام، این است که اهداف امام را نگهداریم و نباید کارهای کلیدی به نااهلان سپرده شود.

تصویر 3: ای شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی! یک روز در این صحن سخنرانی کردی و به مردم گفتی که بگویند مرگ بر آمریکا، تا ریگان و سران آمریکا بشنوند. امروز من طلبه هم به پیروی از تو، از این ملت تقاضا می کنم که بگویند: مرگ بر آمریکا و مرگ بر شوروی (تا هر دو بشنوند).

تصویر 4: آمریکا باید بداند حتی فرزندان انقلابی که به مصلحت اسلام و جهاتی کنار رفته‌اند با همه مشکلاتی که برایشان بوجود آمده است اگر ببینند آمریکا بخواهد حرفی بزند دندانش را در دهانش می شکنند.

آقای صانعی با ذکر اینکه باید موج جدیدی علیه سیاستهای خصمانه آمریکا در کشور ایجاد شود گفت: بعضی مواقع با موج، دشمن از پای در می‌آید. حالا چه شده است که اعمال ظاهری و سروصدا انجام نمی ‌گیرد نمی دانم. شاید مصلحت کلی در این باشد والا انقلاب با سروصدا مانده است. اباعبدالله الحسین با دهل و سنج مانده است نه با بی تفاوتی و در خانه نشستن و دعا کردن.

استاد حوزه علیمه ضمن انتقاد از مرعوبین و ناآگاهان و علاقمندان به رفاه و پست و مقام تاکید کرد: دینداری جانبازی می خواهد فشار و داد و محرومیت می خواهد. حفظ احکام اسلام امروز نیاز دارد به اینکه مقابل آمریکا بایستیم و با او درگیر شویم و اگر کسی ایستادگی کرد از او حمایت کنیم.

تصویر 5: ملت مسلمان ایران از امام خود این درس بزرگ را فراگرفته و با رژیم عراق که بدتر از یزید است و با اسرائیل و آمریکا و فرانسه که علیه حکومت اسلامی میجنگند سازش نخواهد کرد.

تصویر 6: ملت ایران مخالف سازشی نیست که همراه با عدالت باشد. مخالف با سازش گرگ و میش است. مخالف با ظلم و جنایت و وحشیگری است. جالب‌ترین تعبیر را در این سخنرانیها بعد از امام، امروز مقام معظم رهبری داشتند «آمریکا غرورطلب و تزاید طلب است». خداوند ایشان را و بقیه افرادی که برای این انقلاب رنج برده و می برند حفظ نماید.

برخی فکر نکنند که اگر ما با آمریکا سازش کردیم اسلام و قرآن و ارزشهای مکتبی در ایران همچنان باقی خواهند ماند. نه هرگز چنین نیست… اینطور نیست که اگر آمریکا یک تغییر جزئی در سیاست خود دهد آن موقع با مسلمانان و حوزه‌های علمیه خوب می‌شود. بلی آمریکا اسلام مراکشی و حسین اردنی و اسلامی که کفار بر مسملمین در تمام زمینه‌های اقتصادی سیاسی و فرهنگی سلطه داشته باشند قبول دارد.

هنوز ملت ما فراموش نکرده است که امام فرموده‌اند: آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. این سخن کسی است که تمام پیش بینیهایش درست بوده و در آنها اشتباهی رخ نداده و نمی‌دهد.

آمریکا موقعی که دست از جنایت نسبت به مردم دنیا برداشته و پول خون عزیزان ما را داد، آن وقتی که ثروتهای بلوکه شده ما را دادند، آن وقتی که آدم شدند ملت ایران با آنها صلح می کند که بعید است به این زودیها به آنجا برسد.

دشمن چه فکر می کند. شاید بنده و جنابعالی به فکر 13 آبان نباشیم… اما ملت به فکر 13 آبان است. دانشجویان، طلاب و در راس، مقام معظم رهبری به فکر 13 آبان می‌باشند و سخن همه فرزندان امام را خلاصه کرده و می‌گوید و با آن صلابتی که مخصوص حکومت اسلامی است به آمریکا حمله می‌کند و بجا حمله کرد، سلام بر او و سلام بر امام او و سلام بر همه یارانش و سلام علی المرسلین.

تصویر 7: ضدانقلاب هرچه باشد باید بایکوت شود. یعنی کسی که حرکت ضدانقلابی دارد باید منفی شود باید فراموش شود، در تاریخ باید همه چیزش از بین برود. به جای رحمت و تحتّی که برنامه قرآن است بریده باد و مرگ بر ابی لهب، حرکت قرآنی است. این راهی است که قرآن بما یاد میدهد. عموی پیغمبر قوم و خویش پیغمبر باشد در رابطه با اسلام و انقلاب اسلامی این حرفها بدرد نمیخورد. طلحه و زبیر باشد سابقه انقلابی داشته باشد سابقه انقلابی اش هم انقلابی نبوده سابقه انقلابی شان هم برای خدا نبوده، طلحه و زبیر که مؤمن شدند، طلحه و زبیر که مسلمان شدند آمدند برای کسب شخصیت تاریخ زندگی شان معلوم است از اول که آمدند مشکوک آمدند آنها اسلام واقعی را نپذیرفتند.

حالا ما اعتراف کنیم چرا این آدم انقلابی اینجور شده. خوب آن انقلابی اش هم قلابی بوده آن انقلابی اش که حقیقی نبوده است….

به گزارش جهان، احمد نقیب‌زاده از اساتید مطرح علوم سیاسی دانشگاه تهران است که در دسته بندی‌های سیاسی مرسوم میان اصلاح‌طلبان و اصولگرایان، در زمره شخصیت‌های اصلاح‌طلب دسته بندی می‌شود.

وی در گفت‌وگوی مفصل خود با هفته‌نامه آسمان که در شماره اخیر این هفته‌نامه به چاپ رسیده است، با انتقاد شدید از برخی "رفتارهای افراطی اصلاح‌طلبان" در هشت سال دولت خاتمی می‌گوید: "آنجاهایی که اینها(اصلاح‌طلبان) بعضی از ارکان نظام را مورد هجمه خودشان قرار می‌دادند، معنایش این بود که قصد کودتا یا واژگونی دارند."

نقیب‌زاده همچنین می‌گوید: معتقدم باعث و بانی شکست اصلاح‌طلبان تا حد زیادی خودشان و رفتارهای غیرمنطقی‌شان بود.

این استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در بخش دیگری از این گفت‌وگوی خود تاکید می‌کند: اقدام رهبری مبنی بر اجازه دادن به روی کار آمدن دولت اصلاحات نشان‌دهنده این است که در نظر رهبری آرای مردم از چه جایگاهی برخوردار است. اما متاسفانه ما دیدیم که اصلاح‌طلبان و دوم‌خردادی‌ها پاسخ اعتماد و حمایت‌های رهبری را چگونه دادند.

نقیب‌زاده همچنین رفتارهای اصلاح‌طلبان را موجب تشدید مطالبات "قومیت‌گرایی و قومیتی" می‌داند و می‌گوید: در این میان نیروهای لیبرالی از جوی که به واسطه برخی اصلاح‌طلبان پدید می‌آمد خوشحال می‌شدند و زمانی که من نسبت به وضعیتی که به وجود آمده بود و افراط‌گری‌هایی که انجام می‌شد، انتقاداتی را مطرح می‌کردم، در پاسخ به من می‌گفتند "بگذارید افراط کنند؛ چراکه هرچه آنها بشتر افراط کنند برای ما راه بازتر می‌شود."

این استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران می‌افزاید: " استدلال آنها(لیبرال‌ها) این بو د که وقتی اصلاح‌طلبان افراطی مطالبات جامعه را بالا ببرند، دیگر نظام نمی‌تواند یقه ما لیبرال‌ها را بگیرد و حتی می‌گفتند سطح مطالبات ما(لیبرال‌ها) کمتر از سطح مطالبات اصلاح‌طلبان است و البته درست هم می‌گفتند."

نقیب‌زاده در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود با بیان اینکه در هشت سال گذشته به خاطر دولت احمدی‌نژاد برای اصلاح طلبان محدودیت‌هایی به وجود آمد، بخشی از علت این ایجاد محدودیت را تلویحاً نتیجه افراط‌گری خود اصلاح طلبان می‌خواند و می‌گوید: اصلاح‌طلبان در هشت سال گذشته حذف نشدند اما محدودیت هایی را برای آنها اعمال کردند. شکی نیست که انتقام‌هایی از آنها گرفته شد اما در عین حال حذف نشدند و حضور امروز آنها در صحنه اتفاقا نشان دهنده همین مساله است و معتقدم اگر آنها معتدل‌تر عمل کنند می‌توانند به حیات سیاسی خودشان ادامه دهند و همچنان موثر باشند اما اینکه چرا اصلاح طلبان در دوران دولت‌شان نتوانستند مانند روحانی مشی اعتدال و میانه‌روی را در پیش بگیرند دلیلش این است که "ذات آنها(اصلاح‌طلبان) با میانه‌روی بیگانه است."

وی می‌افزاید: اصلاح‌طلبان در اوایل انقلاب جزء سخت‌گیرترین نیروها بودند. خیلی از این اصلاح‌طلبان بسیار بدبین، تندرو و انقلابی بودند. خیلی از اینها پرونده‌هایی دارند که اگر قرار بود اینها رو شود، مردم از اینها روی برمی‌گرداندند. اتفاقاً اینها وقتی اصلاح‌طلب هم شدند درست مثل نومحافظه‌ کاران آمریکایی رفتار کردند. بسیاری از نومحافظه‌کاران آمریکا تروتسکیست- یعنی چپ افراطی- بودند و بعد که برگشتند راست افراطی شدند. اصلاح طلبان هم دقیقا همینطور بودند. اول انقلابی افراطی و بعد هم لیبرال افراطی شدند. خب طبیعی است که جامعه نه مشی آنها در اوایل انقلاب را پسندید و نه رویکرد افراطی آنها در زمانی که اصلاح طلب شدند.

این استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در بخش دیگری از مصاحبه خود تاکید می‌کند که اگر در انتخابات دوم خرداد 76 به جای خاتمی، ناطق نوری رئیس جمهور می شد اتفاقات بهتری می افتاد.

نقیب زاده در بخش‌های دیگری از مصاحبه خود با انتقادات شدید از دولت احمدی‌نژاد می‌گوید که در هشت سال گذشته ضربه بزرگی به کشور وارد شد.

وی همچنین می‌گوید: اصلاح‌طلبان دوام حیات سیاسیشان را مدیون رهبر انقلاب هستند که اجازه ندادند این گروه از عرصه سیاسی کشور حذف شوند.

نقیب‌زاده در بخش دیگری از سخنان خود احتمال موفقیت دولت روحانی را زیاد عنوان و تاکید می‌کند: دولت روحانی کم‌سروصداتر از دولت اصلاحات اما پرتوان‌تر است.

به گزارش جهان به نقل از صبحانه، اگرچه حسن بزرگ انقلاب اسلامی مبنی بر دسترسی عادلانه همه مردم به دستگاه قضایی و تلاش برای احقاق حق خود، موجب شده تا طی سالهای گذشته برخی نزدیکان رژیم طاغوت تلاش کنند با صحنه سازی و جمع آوری برخی مدارک، زمین ها و املاکی که در دوران قبل از انقلاب به تملک خود در آورده و بابت خوش خدمتی به دیکتاتوری پهلوی دریافت کرده بودند را مجددا تصاحب کنند اما برخی اقدامات دستگاههای اجرایی نیز در این زمینه، باعث شگفتی و انتقاد است.

علاوه بر موازین شرعی و اخلاقی که موجب می شود نظام اسلامی هرگونه اموال و دارایی های نزدیکان رژیم طاغوت را توقیف و در راههایی چون فعالیت بنیاد برکت هزینه کند، قوانین مختلفی نیز در این خصوص تدوین و ابلاغ شده است.

به عنوان مثال در بخش تداوم پرداخت حقوق و مزایای نزدیکان دیکتاتوری، در ماده 21 قانون "بازسازی نیروی انسانی وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت" مصوب 1360 در مورد وزراء و نمایندگان مجلسین رژیم سابق مقرر شده است:

وزراء رژیم سابق بعد از خرداد ماه سال 1342 و نمایندگان مجلس مشمول بند 6 از قسمت الف ماده 15 از خدمات دولتی و مؤسسات وابسته به دولت به صورت دائم منفصل می?گردند ...

همچنین در ماده (16) قانون رسیدگی به تخلفات اداری مصوب 1372 نیز آمده است:

«وزرا و نمایندگان مجلسین رژیم سابق، دبیران حزب رستاخیز در مراکز استانها، مدیران کل حفاظت، رؤسای دوایر حفاظت و رمز و‌محرمانه بعد از خرداد 1342 و اعضای تشکیلات فراماسونری که توسط هیأتهای پاکسازی یا بازسازی نیروی انسانی محکومیت قطعی نیافته‌اند یا‌پرونده آنان تاکنون مورد رسیدگی قرار نگرفته است از خدمت در دستگاه‌های دولتی و وابسته به دولت و شهرداریها به صورت دائم منفصل می‌شوند و‌ حقوق بازنشستگی آنان قطع می‌شود....»

علی رغم این تصریح قانونی که قطعا امری بدیهی و مورد تایید همه مردم رنج کشیده دوران شاهنشاهی است، برخی نامه نگاری های صورت گرفته در اواخر دولت دهم، نشان می دهد بخشی از سیستم اداری کشور هنوز اهمیت وقت ارزشمند خود در خدمت به مردم و نیز توجه به بدیهیات انقلاب اسلامی یعنی به زباله دان تاریخ سپردن نام و اقدامات رژیم طاغوت را درک نکرده است.

 بر اساس بررسی های صورت گرفته، یکی از مسئولان نهاد ریاست جمهوری دولت دهم در نامه ای به شماره 52802 که در تاریخ 5 خردادماه سال 1392 نگارش شده، از معاونت حقوقی ریاست جمهوری می خواهد در خصوص امکان برقراری مستمری برای وراث فردی به نام "قوام صدری" با مسئولیت "وزیر مشاور در رژیم گذشته"، بررسی های لازم را انجام دهند.

قوام صدری کیست؟

جلد دوم کتاب "شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران" می نویسد که محمود قوام صدری در سال 1298 ش متولد شد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را انجام داد و وارد دانشکده‏ى حقوق و علوم سیاسى شد و مدارج ادارى را به سرعت طى نمود و سرانجام به پیشکارى دارائى گیلان منصوب گردید و قریب سه سال در آن سمت انجام وظیفه کرد. پس از انتقال به تهران، مدیرکل وزارت دارائى شد.

در سال 1343 در کابینه‏ى حسنعلى منصور، امیرعباس هویدا به وزارت دارائى منصوب شد و در همان نخستین روزهاى وزارت خود، قوام صدرى را به معاونت پارلمانى وزارت دارائى معرفى نمود و قریب هفت سال در سمت معاونت وزارت دارائى انجام وظیفه کرد. قوام صدرى در بیستم اردیبهشت 1350 به سمت وزیر مشاور و معاون پارلمانى نخست‏وزیر تعیین گردید و چند سالى در آن سمت مستقر بود و سپس بازنشسته شد و از وزارت کناره‏گیرى نمود.

اما آنطور که کتاب مشهور امیرعباس هویدا به روایت اسناد ساواک در جلد 2 خود صفحه 394 می گوید، دوران 13 ساله نخست وزیری هویدا، عرصه را برای تاخت و تاز فراماسونرها و بهائی ها مهیا ساخت. حضور 9 وزیر بهائی در کابینه در مدت حکومت هویدا را می توان مهر تأییدی بر این مدعا دانست. اسناد ساواک اسامی هشت نفر از وزرای دولت که همراه هویدا در تشکیلات ماسونی عضویت داشته را بیان کرده : «امیرعباس هویدا (لژ تهران)، محمود قوام صدری وزیر مشاور، نصیر عصار معاون نخست وزیری و ...

سرانجام نامه نگاری ها درباره قوام صدری

معاونت حقوقی رییس جمهور پس از چند پاراف اداری، سرانجام در نامه ای به تاریخ 26 مرداد سال 92خطاب به مدیرکل توسعه منابع انسانی، تشکیلات و آموزش نهاد ریاست جمهوری تاکید می کند که افرادی که در رژیم گذشته تصدی وزرات و ... را به عهده داشته اند (از جمله تصدی پست وزیر مشاور توسط مرحوم قوام صدری) و به موجب قانون محکوم به انفصال و قطع حقوق بازنشستگی گردیده اند تغییر وضعیت استخدامی و یا برقراری حقوق بازنشستگی و مستمری وراث آنان نیاز به حکم قانون دارد.

اگرچه در نهایت به نظر می رسد با این نامه نگاری آخر، پرونده درخواست برقراری مستمری برای وراث وزیر سابق رژیم شاهنشاهی، مختومه شده است اما جای طرح این سوال هست که چرا با وجود اطلاع همگان بویژه مسئولان کشورمان آنهم در سطح ریاست جمهوری از جنایتهای دیکتاتوری پهلوی و عمال وابسته به آن، زمان و ارزش نامه نگاری های ریاست جمهوری صرف چنین بررسی های پوچ و بی ارزشی می شود که از ابتدا نیز جواب آن کاملا مشخص است.

مگر نه اینکه این نامه نگاری ها در صورت رویت توسط دلسوزان نظام باعث رنجش آنها و خوشحالی وابستگان به مسئولان ارشد دوران طاغوت برای امکان پیگیری دریافت اموال و مستمری ناحق آنها در جمهوری اسلامی ایران می شود؟!